Ik ben niet de meest geduldige persoon ter wereld. En sowieso ben ik gewoon niet heel geduldig. Maar mijn geduld hangt wel af van waar ik dan op moet wachten. En wachten op een pakketje dat ik heb besteld, duurt dus echt altijd te lang. Erg eigenlijk. Want hoe bizar is het dat je op maandagavond een pakketje besteld en het de volgende ochtend wordt bezorgd?! Mijn probleem (of nouja probleem…) is dat ik het gewoon heel graag NU wil hebben (lekker impulsief). En als ik dat pakketje dan eenmaal heb besteld, kan ik bijna niet wachten tot het er is. Dit zijn de fases die ik doorga wanneer ik wacht op een pakketje. Herkenbaar?
Bestellen maar!
Ohhhh dit wil ik. Ik wil dit echt (denk ik zonder echt goeie research te doen..). Waar verkopen ze dit in de winkel? Dan hoef ik namelijk niet te wachten en kan ik het gelijk gaan halen. Hmmm, nergens in de buurt.. Oké, bestellen it is! Die ene dag kan ik nog wel wachten (met moeite). YES, besteld. Verwacht bezorgmoment: morgen. Oké, dit kan ik aan. Eén nachtje slapen, zo lang is dat niet.
Wachten…
Voordat ik ga slapen, nog even snel checken of het bezorgmoment nog wel echt morgen is. Gelukkig, ze komen nog steeds morgen. Zodra ik wakker word, direct even checken of er al een tijd bekend is. Whoehoe, tussen 11.00 en 13.00. Beter zijn ze er om 11.
Sowieso thuis blijven
Dan belt een vriendin: “zin in koffie?”. “Uhm.. nou.. nee dat kan niet.. mijn pakketje komt straks”. En het is echt zo irritant als je precies op dat moment dat de bezorger komt niet thuis bent. Want dan komt je pakketje bij een PostNL punt (en het kost zoveel moeite om het daar te gaan halen). Ondertussen al 100 keer de pagina herladen om te zien of de bezorger al onderweg is. Hij (of zij) moet nu toch even gaan opschieten, want het is al bijna 11 uur!
Onderweg!
Hèhè, de bezorger is onderweg. Beter komt ie eerst langs mij. Want ik heb haast. Nee, ik heb geen haast, maar ik heb het wel nodig. Oké, ik heb het ook niet perse nú nodig. Maar ik wil het wel gewoon nú hebben. Ondertussen al 5 keer gekeken of ik het busje al zie aankomen.
Yehes! Pakketje binnen
En dan gaat eindelijk de bel! Om 12.55. Waarom ben ik altijd als laatste?! Maar FIJN! Mijn pakketje is er. En het voelt echt als een cadeautje. Zo’n doos die iemand even bij je af komt geven. Natuurlijk weet je al láng wat er in zit. Maar toch is het echt een feestje om het open te maken. Zo blij als een kind, dat ik ein-de-lijk datgene heb wat ik eigenlijk gisteren al had willen hebben (hoe ongeduldig..).
En door…
En dan bel ik die vriendin: “koffie?”. Want ja.. het is niet zo dat ik er ook direct iets mee moet doen ofzo. Maar toch fijn dat ik het nu heb.
Toch wel even een ode aan de pakketbezorgers. Want jullie maken mij elke keer blij met datgene wat jullie komen bezorgen. Wat een mens allemaal wel niet blij kan maken he..
Herken jij jezelf hierin? Of ben ik echt de enige die zo ongeduldig en blij kan zijn met een pakketje? Laat het me weten via Instagram of via een reactie hieronder!